Evelien Pullens

Terug

The power of puppetry  Theatre Embassy Project 

http://www.youtube.com/watch?v=IK5H8bQcPgw

In 2009 maakte ik met 13 jonge artiesten van verschillende stammen uit Assam en Manipur ( Noord Oost India) onafgebroken aan improvisaties, thema’s uitdiepen, poppen maken, componeren en het in elkaar zetten van de theatervoorstelling ‘Bijuli’. 
De organisatie is in handen van theatergroep Badungduppa met Sukra Rabha als leider. Een eerste tournee werd gespeeld in Karnataka (Zuid India) en Assam.

Bijuli Is een voorstelling gebaseerd op improvisaties, de ervaringen en fantasie van de acteurs. Het stuk reflecteert de wereld om ons heen in beweging en poppenspel. Iedere ochtend brengt de krant de buitenwereld bij ons binnen. Hoe kun je vertrouwen in het leven behouden met zoveel geweld en pijn oproepen? Kun je blijven creëren als je je machteloos voelt? 
We verleiden het publiek om ons te volgen naar het surrealistische gebied achter de realiteit van kranten-artikelen, met tranen en vrolijkheid, politici, stadsmensen, dorpelingen en de laatste neushoorn van Assam.

Recensie

I liked Bijuli for several reasons. I will mention only two, which I felt are most significant:
1. For its simple and powerful theatricality. In India, this is a time when theatre directors, especially in urban centres are becoming techno-savy. For example, my friend from Delhi used to tell me that these days, to become a 'contemporary play' in Delhi any production has to have a video projection at least! And I am also told that Institutions such as NSD spend several lakhs of rupees on a production. In such a context, a production which was rich in imagination but poor in terms of its expenditure was a welcome sight. The fact that your production, mounted with minimum physical resources, was powerful enough to hold the audience here spell bound for an hour (even when the audience did NOT understand any spoken word in it) is a proof for its immense theatrical strength.
2. For the fact that the play was produced in the northe-east where even a normal daily life has become difficult these days. Watching the involvement of the actors, and their effort in the work, I am sure that it has been both a confidance booster as well as a means of social communication for that community. The actors were not only capable, but they were also committed to a serious communication -- which made watching the play a really moving experience for me.
I only wish that you will continue your association with them and produce more such theatrical experiences with them...

K.V. Akshara 
Heggodu, Karnataka, India

Comparsa in Honduras

Theatre Embassy project

in samenwerking met Arte Accion

Samen met Monique Riphagen en Roderik Sommerdijk bouw ik in opdracht van Theatre Embassy met jongeren van theatergroep Arte Accion aan grote poppen en objecten voor een parade, die onderdeel is van het steltloopfestival ChicTic, waar verschillende landen uit Midden Amerika aan mee zullen doen. Door politieke onrust zijn de straten in hoofdstad Tegucigalpa onveilig geworden. Een parade zal vrolijkheid en positiviteit in de samenleving brengen. Voor verschillende jongeren was het de eerste keer dat ze de kans kregen aan een creatief project mee te doen. Bekijk een filmpje waarin we hard aan het werk zijn met jongeren uit de probleemwijken van Tegucigalpa.

Alice in onderland

Juni 2015 werkte ik met 1e jaars leerlingen van het ROCA afdeling artiest een week lang aan een voorstelling met poppenspel en beeldend theater, een nieuwe theatervorm voor hen. We werkten met eenvoudige materialen zoals plastic, kranten en waardeloos materiaal. Bij de presentatie werd het publiek meegenomen van scene naar scene in het zelfbedachte sprookje.

Indiaplein in Leidsche Rijn

Op 27 juni 2010 was ik mede-organisator van het Indiaplein in Leidsche Rijn Utrecht. De warmte en de grote hoeveelheid Hindoestaanse aanwezigen gaven op het Nederlandse plein een héél Indiaas gevoel.`Wat leuk, dat jullie zoiets voor ons organiseren`zei een Hindoestaanse vrouw. Kinderen van de Sri Krishnahindoeschool dansten en waren met hun ouders aanwezig, we maakten kolamtekeningen op de grond, de astroloog werd druk bezocht, dj´s met Bollywoodmuziek, iedereen had een rode stip op het voorhoofd, lekkere hapjes en chai, informatie over Kalai Manram, grimeren en veel bloemen. En nog veel meer....foto´s uit India van Stijn Decorte, Bharat Natyam dans van Usha, mantrazingen en Bollywooddans voor iedereen met Madan.

MEER WETEN

 voor jongeren van 13 tot 18 jaar

 “Ik kan beter tot rust komen en ben niet te chaotisch bezig. Ik ga soms even zo’n oefening doen en kan dan veel rustiger werken.”

Ben je op zoek naar meer kracht en betere focus. Wil je meer weten over de dingen die je voelt, waarneemt en weet, maar niet onder woorden kan brengen?  Wil je ‘bovennatuurlijke’ waarnemingen een plaats geven. Heb je vragen over spiritualiteit, helderziendheid, dromen, gevoelens en andere levenszaken?  In deze workshop over ‘intuïtieve ontwikkeling’ krijg je meer inzicht in deze andere manier van weten. We doen concentratie en visualisatie-opdrachten afgewisseld met drama en tekenen. Het is soms serieus, maar we hebben ook veel plezier.

Een voorbeeld: Hoe voel jij je als er heel veel mensen om je heen zijn? Kan je dan nog jezelf zijn? We spelen met de groep zo’n situatie na. En als je alleen bent? Heb je dan nog het gevoel dat er allerlei mensen om je heen zijn? Kan je je soms slecht concentreren? We proberen vervolgens verschillende ‘trucjes’ uit om je beter af te sluiten en dichter bij jezelf te blijven.    

“Ik heb een beslissing genomen door de cursus. Ik heb besloten dat ik mijn huiswerk voor mijzelf maak en niet voor iemand anders. Opeens ben ik in de vakantie een dag huiswerk gaan maken en ik vond het nog leuk ook. “

 “Ik zag s’ avonds rare dingen met schimmen en zo. Anderen zagen ook wel eens zoiets. Dat wist ik niet. “

The power of puppetry Theatre Embassy Project 

In 2009 maakte ik met 13 jonge artiesten van verschillende stammen uit Assam en Manipur ( Noord Oost India) onafgebroken aan improvisaties, thema’s uitdiepen, poppen maken, componeren en het in elkaar zetten van de theatervoorstelling ‘Bijuli’. 
De organisatie is in handen van theatergroep Badungduppa met Sukra Rabha als leider. Een eerste tournee werd gespeeld in Karnataka (Zuid India) en Assam.

Bijuli Is een voorstelling gebaseerd op improvisaties, de ervaringen en fantasie van de acteurs. Het stuk reflecteert de wereld om ons heen in beweging en poppenspel. Iedere ochtend brengt de krant de buitenwereld bij ons binnen. Hoe kun je vertrouwen in het leven behouden met zoveel geweld en pijn oproepen? Kun je blijven creëren als je je machteloos voelt? 
We verleiden het publiek om ons te volgen naar het surrealistische gebied achter de realiteit van kranten-artikelen, met tranen en vrolijkheid, politici, stadsmensen, dorpelingen en de laatste neushoorn van Assam.

Recensie

I liked Bijuli for several reasons. I will mention only two, which I felt are most significant:
1. For its simple and powerful theatricality. In India, this is a time when theatre directors, especially in urban centres are becoming techno-savy. For example, my friend from Delhi used to tell me that these days, to become a 'contemporary play' in Delhi any production has to have a video projection at least! And I am also told that Institutions such as NSD spend several lakhs of rupees on a production. In such a context, a production which was rich in imagination but poor in terms of its expenditure was a welcome sight. The fact that your production, mounted with minimum physical resources, was powerful enough to hold the audience here spell bound for an hour (even when the audience did NOT understand any spoken word in it) is a proof for its immense theatrical strength.
2. For the fact that the play was produced in the northe-east where even a normal daily life has become difficult these days. Watching the involvement of the actors, and their effort in the work, I am sure that it has been both a confidance booster as well as a means of social communication for that community. The actors were not only capable, but they were also committed to a serious communication -- which made watching the play a really moving experience for me.
I only wish that you will continue your association with them and produce more such theatrical experiences with them...

K.V. Akshara 
Heggodu, Karnataka, India